விண்ணை தாண்டி வருவாயா - என் பார்வையில்

கெளதம் வாசுதேவ் மேனன் இயக்கத்தில் "Young Superstar"ஆக புது அவதாரம் எடுத்திருக்கும் சிம்பு இளமை ததும்ப அழகாக வாழ்ந்திருக்கும் ஒரு காதல் கதை இது. படம் ஆரம்பித்த சில நிமிடங்களில் "சிம்புவா இது?" என ஆச்சர்யபட்டு, பின்னர் அவருடைய mannerism'களில் மயங்கி, அவருடைய காதல் வலி நிறைந்த வாழ்க்கையில் ஒன்றிப் போய் படம் பார்த்தவர்களில் நானும் ஒருவன். சிம்புவை எதற்கு தேர்ந்தெடுத்தார் கௌதம் என குழம்பிய சில ரசிகர்களில் நானும் ஒருவன். அனால் இப்படி ஒரு காதல் கதைக்கு இவரை விட அருமையான choice வேறு யாரும் இருக்க முடியாது.

கதை இவ்வளவு தான் - மேல் வீட்டில் ஜெஸ்ஸியின் மலையாள christian குடும்பம். கீழே வாடகை வீட்டில் கார்த்திக்கின் தமிழ் Hindu குடும்பம். பார்த்த உடனே ஜெஸ்ஸியை காதலிக்கிறார் கார்த்திக். மதம், வயது என காரணம் காட்டி காதலை மறுக்கிறார் ஜெஸ்ஸி. கார்த்திக் அவளை விடாமல் துரத்தி துரத்தி காதலிக்கிறார் நாம் கனவுகளில் காண்பது போலவே. அப்பொழுதே நம் மனதுடன் சப்பென ஒட்டிக் கொள்கிறார் கார்த்திக். ஒரு நிலையில் தனக்கும் கார்த்திக்கை பிடிக்கும், ஆனால் பல பிரச்சனைகள் வரும் அதனால் நமக்குள் காதல் வேண்டாம் என கூறி விடுகிறார் ஜெஸ்ஸி. நண்பர்களாக பழகலாம் என கார்த்திக் வெள்ளை கோடி காட்டி கேட்க, ஜெஸ்ஸி அதற்கு OK சொல்கிறார். ஆனால் நண்பராக பழக முடியாமல் இருவரும் காதலில் விழுகின்றனர். பின்னர் விஷயம் வீட்டுக்கு தெரிகிறது. அண்ணன் முதலில் சண்டை போடுகிறார். பின்னர் தந்தை வீட்டை காலி செய்ய சொல்கிறார். கல்யாணம் செய்ய கேரளாவில் இருக்கும் சொந்த ஊருக்கு செல்கிறார் ஜெஸ்ஸி. ஆனால் கல்யாணத்தை நிறுத்தி விடுகிறார். இதற்குள்ளாக Assistant Director வாய்ப்பு பெறுகிறார் கார்த்திக். சில பல குழப்பும் மிகுந்த காட்சிகளுக்கு பிறகு ஜெஸ்ஸிக்கு திருமணமாகி UK சென்று விட்டதை அறிகிறார் ஹீரோ. மனதை தேற்றி கொண்டு Director ஆகும் முயற்சியில் வெற்றி பெற்று ஒரு படத்தை இயக்குகிறார். இந்த படம் முடிந்து release ஆவதற்குள் நடப்பது தான் suspense நிறைந்த climax.

எனக்கு இதில் பல குழப்பங்கள் - அது எப்படி காதலை சொன்ன ஒருத்தரிடம் நண்பராக பழக முடியும் என நம்புகிறார் ஜெஸ்ஸி? இப்படி நடக்கும்னு ஒரு doubt இருக்கும் இல்ல. அப்புறம் எதுக்கு தான் allow பண்றீங்க friend'ஆ இருக்கலாம்னு? நீயும் வேணாம் உன் friendship'உம் வேணாம்னு சொல்லிட்டு போக வேண்டியது தானே. செரி விடுங்க படம் மூணு மணி நேரம் போகணும், A.R.Rehman இன்னும் ஒரு ரெண்டு பாட்டு போடணும் இல்ல. அதுக்காக மன்னிச்சு விட்ரலாம். சிம்பு சும்மா பிண்ணி எடுத்திருக்கார். கலக்கல் dance. கலக்கல் mannerism. கலக்கலான dialogue delivery. எல்லாம் கௌதம் மேனனோட கை வரிசை.  cotton saree'யில் படம் முழுக்க மிக அழகாக வந்திருக்கிறார் த்ரிஷா . அவர் நடிப்பும் மிகவும் பொருத்தம். ஆனா அவரை விட assistant director'a வர்ற பொண்ணு செம fugure'னு சொல்லாம இருக்க முடியல.

இந்த படத்தை ஒரு நிஜ அழவாக எடுத்துக் கொண்டால் எனக்கு சில காட்சிகள் பிடிக்கவில்லை என சொல்வேன். குழப்பம் நிறைந்த ஜெஸ்ஸி, அப்படி ஒரு குழப்பவாதியை துரத்தி துரத்தி காதலிக்கும் ஒரு பாவமான ஜீவன். Goa'வில் இருக்கும் நாயகனை சென்னைக்கு கட்டாயம் வருமாறு அழைக்கும் நாயகி, நமக்குள் எல்லாம் முடிந்து விட்டது என கூறுகிறார். "நீ சென்னைக்கு போகனுமானு ஒரு நொடி யோசிச்ச இல்ல" அதனாலையே எனக்கு இந்த காதல் வேண்டாம்னு சொல்ற ஜெஸ்ஸியை நல்லா பளார் பளார்னு நாலு கொடுக்கலாம் போல இருந்தது. இதென்ன காதலா இல்ல test பண்ணி வெளையாடற game'ஆ? படத்தோட அவ்ளோ ஒன்றி போயிட்டேன். அட ஏன்டா இப்படி காதல் காதல்னு சாவரீங்கன்னு கேக்கலாம் போல கூட தோனுச்சு. May be நானும் காதலிக்க ஆரம்பிச்சா இப்படி தோணாதுன்னு நெனைக்கறேன். wait பண்ணி பாப்போம். நம்மள தூக்கி போட்ற மாதிரி ஒரு காதல்வருமான்னு?

சிம்பு கூட வரும் cameraman character அருமை. comedy'க்கு நல்லாவே கை கொடுத்திருக்கிறார். காதலுக்கும் தான். கேரளாவின் இயற்கை காட்சிகளையும், நம்ம ஊர் சென்னையின் ECR, சோழிங்கநல்லூரின் beach resort, என பல  தெரிந்த இடங்களை பார்க்கும் பொழுது மனதிருக்கு இதமாகத் தான் இருக்கிறது. அமெரிக்காவின் அழகை கொஞ்சம் வித்தியாசமாக படம் பிடித்திருக்கிறார் இம்முறை. மிக சிறந்த crew. எடிட்டர் Antony'ஐ பற்றி சொல்லவே தேவை இல்லை. அருமையான வேலைகாரர். இசை புயலின் துள்ளல் படத்திற்கு பெரிய பலம். பாடல்கள் release'ஆன அப்போ ஒரு பாடல் மட்டும் தான் முதலில் பிடித்திருந்தது. But few days back, I started liking all the songs. Particularly "ஆரோமலே" song'ஓட high pitch super. சும்மாவா ரெண்டு Golden Globe கொடுத்தாங்க. இரண்டு காட்சிகளில் திடீரென எதோ ஒரு ஆங்கில பாடல் (rock song மாதிரி) பின்னணி இசையாக வந்தது மனதில் பதியவில்லை. Re-recording as usual அட்டகாசம். படத்தின் climax twist'லாம் ஓகே தான். ஆனா அதுல ஒரு சின்ன matter இடிக்குதே. ரீல் படத்தோட Hero, heroine மற்றும் crew'வோட பஸ்'ல போற scene'அ தான் சொல்றேன். படம் பாத்தவங்களுக்கு கிளைமாக்ஸ் புரிஞ்சு அதுக்கு அப்புறம் இந்த small logic problem யோசிக்க சில மணி நேரமாச்சும் ஆகும். என்ன மாதிரி கொஞ்சம் கவனிச்சும் கவனிக்காம பாத்தீங்கன்னா ஒடனே புரியும்.

எனக்கு தெரிஞ்சு theatre'ல subtitle'ஓட பாத்த முதல் படம் இது தான். நம்ம மக்களுக்கு மலையாளம் புரியாதா, இல்ல இவர் படத்துல வர்ற English dialogues யாருக்கும் புரியாதா? எதுக்கு subtitles? இன்னொரு விஷயம். படத்துல கெளதம் தன்ன தானே நக்கல் அடிச்சிருக்கார். அந்த scene கூட நல்லா இருக்கு. அட ஏன் தான் படத்துல ஒரு dialogue திரும்ப திரும்ப வருதுன்னு தெரியல. "நான் ஏன் உன்னை காதலிச்சேன்"? இந்த கேள்விய கேட்டு கேட்டு கொய்யால என்னை tension பண்ணிட்டாங்க. மொத்ததுல ஜெச்சியோட வார்த்தைகள்ல சொல்லனும்னா "It's a feel good film". என் style'ல சொன்னா, படம் பாருங்க. ஆனா அதே மாதிரி லவ் பண்ணாதீங்க. மவனே பேஜார் ஆகிடுவீங்க :D